شیشه دو جداره

اغلب در خانه ها گرمای بسیاری از طریق در و پنجره ها  تلف می شود. در یک خانه معمولی 25% گرما از طریق دیوارها و حدود 40% از طریق پنجره ها تلف می شود.

از آنجا که شیشه قادر به هدایت گرما و سرما بین دو محیط است، پنجره ساختمان‌ها مهمترین نقاط انتقال دمای از خارج به محیط داخل هستند.

مسئله ای که امروزه مهندسان معمار در طراحی و اجرای واحدهای ساختمانی با آن روبرو هستند حفظ گرمای محیط ساختمان در زمستان و سرمای فضای داخل در تابستان است.

ویژگی مهم شیشه دو جداره عایق بودن آن است. منطق فیزیکی عملکرد شیشه دو جداره بسیار ساده است. شیشه عایق حرارتی بسیار خوبی است. به این معنی که در یک روز سرد زمستان یک شیشه تک جداره مقدار قابل توجهی از گرمای داخل منزل را به خارج هدایت می کند. به همین ترتیب در یک روز گرم تابستان شیشه تک جداره به آسانی گرمای محیط بیرونی را به داخل آورده و سبب افزایش دمای داخل ساختمان می شود.

هوا و گاز هدایت کننده حرارتی ضعیف تری هستند. هوا یا گاز موجود بین شیشه دو جداره سبب عدم تبادل حرارت محیط بیرون و داخل شده و محل سکونت را در تابستان خنک و در زمستان گرم نگه می دارد. استفاده از شیشه دو جداره سبب کاهش اتلاف انرژی به روش رسانش می‌ شود و به دلیل فاصله بین دو جدار میزان انتقال انرژی به روش جابجایی به طور چشمگیری کم خواهد شد.

تفاوت خاصیت عایق بودن شیشه تک جداره و شیه دو جداره بسیار قابل ملاحظه است.
به موازات افزایش بهای انرژی همه در تلاش و کوشش جهت صرفه جویی در مصرف آن و در نتیجه کاهش هزینه صورت حساب حامل های انرژی است. استفاده از شیشه دو جداره سبب کاهش قابل ملاحظه هزینه های انرژی می شود. با وجود قیمت بیشتر شیشه  دو جداره نسبت به تک جداره به سبب صرفه جویی در هزینه های مصرف انرژی در مدت زمانی کوتاه این تفاوت قیمت جبران خواهد شد.

به همین دلیل در معماری مدرن استفاده از پنجره های عایق و نصب شیشه دوجداره بر روی آن به موضوعی رایج تبدیل شده است.