خطیبی: صنعت پروفیل و در و پنجره یو پی‌وی‌سی جدا از مجموعه صنعت کشور نیست، صنعت کشور از سال 91 وارد بحران شده و درواقع تبدیل به بحران رکود شد، به‌طوری‌که در سال 94 صنعت کشور و تولید سخت‌ترین سال خود را طی کرد، من 45 سال در صنایع مختلف کار می‌کنم هیچ سالی را سخت‌تر از سال 94 تجربه نکردم.
رکود مضاعف شرایط اقتصادی کشور در بخش ساختمان، بلاتکلیفی سیاست‌گذاری‌های دولت در بخش ساختمان به دنبال آن هجومی که در دولت نهم و دهم به قضیه مسکن مهر بود، ناگهان در دولت یازدهم متوقف شد! این تضاد سیاست‌های دولت قبلی و فعلی به‌گونه‌ای شد که مسکن در یک محاق، تاریکی و بلاتکلیفی مطلق قرار گرفت.
هیچ سرمایه‌گذاری صحیحی در بخش مسکن نشد و مسکن‌های عمومی همه کنار رفت و به اجرای چند برج در تهران و شهرستان ختم شد. رکود در بخش مسکن تمام صنعت ساختمان را به‌صورت مضاعف دربرگرفت بالطبع ما هم بخشی از این صنعت هستیم. به فرض شرکت تولید کننده درو پنجره عایق کویر که در روز بالغ‌بر هزار واحد پنجره می‌تواند تولید و نصب کند؛ یعنی در سال نزدیک به 300 هزار پنجره می‌تواند در پروژه‌ها مصرف شود.
این درحالی است که پیش‌تر مملکت در یک رونق اقتصادی قرار داشت، بحث مسکن و تأمین آن برای آحاد اجتماع مدنظر بود. سیاست‌های دولت به‌گونه‌ای بود که مسکن تعیین تکلیف شده بود همین‌طور سیاست‌های پولی مالی به این جهت هدایت‌شده بود و شرایط به‌گونه‌ای بود که بسیاری ظرفیت‌های مونتاژ و ساخت پروفیل‌ها همه می‌توانستند مؤثر باشند اما متأسفانه این تضاد سیاست‌های مسکن عمومی و مسائل پولی مالی که ناشی از سیاست‌های گذشته و حال سیستم دولت است و به دنبال آن مسائل بانک‌ها و سیاست‌های عمومی در زمینه صنعت و تولید باعث شده تا در عمل اتفاقی نیفتد و در این حالت وضعیت صنعت و تولید فلاکت‌بار شده به‌طوری‌که مسئولان خود، آمارهایی که از شهرک‌های صنعتی ارائه می‌‌دهند این است که بالغ‌بر 65 درصد از بخش صنعت متوقف‌شده است.
ما قادریم 150 هزار تن درو پنجره و پروفیل یو پی‌وی‌سی تولید کنیم، در شرایط رونق اقتصادی کشور، بخش مسکن نیازمند بالای 120 هزار تن از تولیدات درو پنجره و پروفیل یو پی وی است ولی متأسفانه بضاعت تولید ما به 40 هزار تن رسیده است و همین میزان تولید پروفیل هم با مشکلات بسیار زیادی برای جذب روبه‌روست، به دلیل اینکه طرف سازنده نمی‌تواند برای تأمین تولیدات خود بازاری ایجاد کند.
بنابراین امیدواریم که شرایط اقتصادی کشور و رکودی که گریبان گیر اقتصاد ایران است تبدیل به رونق بشود، یکی از روش‌های برون رفت از چالش ها و رشد اقتصادی، رونق مسکن و ساختمان است، در برنامه‌ریزی صنعت، بالغ‌بر 40% ظرفیت صنعت کشور مربوط به صنعت ساختمان است یعنی از میلگرد، تیرآهن و سیمان شروع می‌شود تا به رنگ و کاغذدیواری و قندیل و یراق و کاشی، در و پنجره و…یعنی اگر تکلیف صنعت ساختمان، سیاست‌های عمومی بخش ساختمان و مردم در کشور روشن شود 40% ظرفیت اقتصاد کشور به تحرک می‌افتد و از شرایط طاقت‌فرسای فعلی خارج می‌شود.
صنعت در شرایط اضطرار و بقا قرارگرفته و با حداقل‌های ممکن آن بخشی که توانسته بدون در نظر گرفتن سود تنها خود را حفظ کند امیدوار به آینده است بخشی هم که نتوانست به تعطیلی کشیده شده است، و من معتقدم با این سیاست‌های مقطعی و نسخه‌پیچی‌های موضعی این صنعت مشکلاتش حل نخواهد شد!
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد 🙂